سفارش تبلیغ
صبا ویژن
انتقال وبلاک به آدرس گلفا
به رگهاى دل این آدمى گوشتپاره‏اى آویزان است که شگفت‏تر چیز که در اوست آن است ، و آن دل است زیرا که دل را ماده‏ها بود از حکمت و ضدهایى مخالف آن پس اگر در دل امیدى پدید آید ، طمع آن را خوار گرداند و اگر طمع بر آن هجوم آرد ، حرص آن را تباه سازد ، و اگر نومیدى بر آن دست یابد ، دریغ آن را بکشد ، و اگر خشمش بگیرد بر آشوبد و آرام نپذیرد ، اگر سعادت خرسندى‏اش نصیب شود ، عنان خویشتندارى از دست بدهد ، و اگر ترس به ناگاه او را فرا گیرد ، پرهیزیدن او را مشغول گرداند ، و اگر گشایشى در کارش پدید آید ، غفلت او را برباید ، و اگر مالى به دست آرد ، توانگرى وى را به سرکشى وادارد ، و اگر مصیبتى بدو رسد ناشکیبایى رسوایش کند ، و اگر به درویشى گرفتار شود ، به بلا دچار شود ، و اگر گرسنگى بى طاقتش گرداند ، ناتوانى وى را از پاى بنشاند ، و اگر پر سیر گردد ، پرى شکم زیانش رساند . پس هر تقصیر ، آن را زیان است ، و گذراندن از هر حد موجب تباهى و تاوان . [نهج البلاغه]

نوشته شده توسط:   سیدمحمد سجادی  

چهارشنبه 84 آذر 9  2:1 عصر

شفاعت باعث تجری بر گناه

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

 

 اشکال

 

آیا شفاعت که شما شیعیان عقیده دارید باعث تجرّی بر گناه نمیشود؟ چرا که مردم با دلگرم بودن به مسئله شفاعت براحتی گناه میکنند! چطورشماعقیده به چیزی دارید که زمینه تجری برگناه را فراهم میکند ؟

 

جواب

 

قبل از بیان جواب خوبست به نکته ای اشاره کنیم

 

 

نکته : کلمه شفاعت از ماده شفع به معنای ضمیمه شدن شی ای به شی ء دیگر است . به شفاعت ، شفاعت گفتند چون در روز قیامت آبروی شافع ( مانند ائمه معصومین علیهم السلام )  به بی آبروئی مشفوع له ( یعنی  گناهکاران )  ضمیمه میشود و موجب سعادتمند شدن آنان میگردد .

 

اصل جواب :

 

شفاعت باعث تجرّی بر گناه نمیشود >>> اگر در آیات قرآن دقت کنید میبنید که : هر جا بحث شفاعت مطرح شده است آن را موکول به خواست خداوند کرده است یعنی هر کسی که خداوند بخواهد مورد شفاعت واقع میشود ( نه همه گنهکاران ) . فردی که عامدا گناه میکند نمیتواند شفاعت را راهی برای نجات خود به حساب آورد. از کجا معلوم که فردای قیامت خواست ِ خدا بر شفاعت او واقع شود ؟

 

اصولا اموراتی باعث تجری بر گناه میشود که انسان به آنها اطمینان کامل داشته باشد و مطمئن باشد که بعد از انجام گناه میتواند روی آن حساب کند نه شفاعتی که معلوم نیست نصیب چه کسانی میشود . بنا بر این شفاعت امری نیست که گنهکار بتواند با اطمینان کامل بر آن تکیه کند  وبخواهد گناه انجام دهد .

 

خلاصه :  شفاعت امر حتمی در حق همه گنهکاران  نیست لهذا نمی تواند باعث تجری بر گناه شود .

 

ظاهر امر اینستکه شما اهل تسنن تجری بر گناه را فقط به صورت بهانه ای برای قبول نکردن بحث شفاعت قرار داده اید چرا که اگر خوب دقت کنید مسئله توبه نیز امکان تجری بر گناه را در پی دارد . فرد گناهکار با خود میگوید : من گناه میکنم و بعد توبه میکنم چرا که خداوند وعده قبول توبه را به بندگانش داده است .

اگر واقعا شما به خاطر امکان تجری بر گناه مسئله  شفاعت را قبول ندارید پس چرا توبه را قبول دارید مگر در توبه امکان تجری بر گناه نیست ؟؟؟

 

 

 

 

نکته : در سوره یوسف آیات 97 و 98 آمده است : برادران یوسف از پدر خواستند که برای آنها استغفار کند تا خداوند گناهان آنان را ببخشد . یعقوب پیغمبر نیز در جواب آنها گفت : برای شما از ناحیه رب طلب توبه میکنم .

 

این دو آیه تصریحا به ما نشان میدهد که مسئله شفاعت بندگان نزد خداوند در میان پیغمبران قبلی نیز بوده است . در آیه 98 ،  یعقوب  ِ پیغمبر با جواب مثبتی که به فرزندان میدهد اصل مسئله شفاعت را مورد تائیید قرار میدهد .

 

ماخذ : تفسیر بیان تالیف دکتر محمد علی انصاری ذیل تفسیر آیه 98 سوره مبارکه یوسف

 

 بااستفاده ازوب سایت بچه های مدرسه

 


 
   1   2   3   4   5   >>   >
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
 
جمعه 04 تیر 13
امروز:   4 بازدید
دیروز:   2  بازدید
فهرست
آشنایی با من
انتقال وبلاک به آدرس گلفا
سیدمحمد سجادی
سرفرازی گر خواهی با همه یکرنگ باش که قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است
لوگوی خودم
انتقال وبلاک به آدرس گلفا
اوقات شرعی
حضور و غیاب
لینک دوستان
آرشیو
اشتراک
 
طراح قالب
www.parsiblog.com