نوشته شده توسط: سیدمحمد سجادی
شهادت حضرت علی (ع)
خدایا زکارم گره واشـــده
خدایا دلم تنگ زهرا شده
غم آن درد آخر به پایان رســــــــید
به زهرا بگوئئد که مهمان رســـــید
یقین دوخته دوخته چشم زهــــــرا
نشانم دهد محــسنم را به مــــــن
نشان تا دهد فرق بشکستــــــه را
نشانش دهم بازوی بشکسـتـــه را
رساندی ز غم گر چه جان بر لبــــم
مدارا کن ای کوفـــه با زینـــــــــــب
ای رونـــــــق ایــــن کاشـــانــــــــه
تـــــو شــــمعــی و مــن پروانــــــه
شده خون ای غرق خون بیمار من، بابـــتــا
که چرا نمیگوئی تو با زینب سخن ،بـــابــــا
از پیشم پر نکشی ای بابای خون جگـــــرم
داغ مادر به دلم بس مــیباشــد ای پـــــدرم
بــــابا گر بار سفر بستی سوی مادر مـــــن
همــراهت جانب او ای بابا با خـــود ببــــر م
ای یارو پرستار،مـــــن دلــدار وفادارا مـــــــن
مزن آتش با گریه هایــــــــــت ای دلارامــــم
شده وقت هجران آفتاب بر لب بامــم مـــــن
اما د لشاد مو میخندم چون با تیـغ عـــــــدو
طومار عمر مرا گر بســته زخم ســــــــر من
میریزد چون سر من،خون ازچشم دختـــرمن
ای به خون غلطان ســــــــــاقی کــــــــوثر
بــــــــس بــــــــــــود مــــا را دوری مــــــــا
بســته ای بار سفـــــــــــر ای بوتــــــــرابم
می کنی با دست من خانه خرابــــــــــــــم
با کلامی راحتم کــــــــــــــــــــــــــــــــــــن
راحـــــــــــــــــت از این محنتم کــــــــــــــن
گر نمیگوئی پاســـــــــخِ زینـــــــــــــــــــــب
چشــــــم خـــــود وا کــــن بر رخ زینــــــــب
یا که بگشا چشم خود تا جان بگیـــــــــــر م
یا دعا کن در بــــرت من هم بمـــــــــــــــیرم
گر چه بابا چون ، لاله صد داغیــــــــــــــــــم
باغبان این غمــــــــــزده بـــــــــــــــــــــاغیم
همره جا نت چه مظلومانه ســــــــــــــــوزم
بلبـــــــــــل وشمع وگل وپروانه ســــــــــوزم
منتظر نظرات شما عزیزان هستم
یا علی
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
